กรุงเทพฯ, 24 เมษายน 2568 – ความคืบหน้ากรณีที่มีการร้องเรียนและขอให้ส่งศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยให้การเลือกสมาชิกวุฒิสภา (สว.) เป็นโมฆะ สืบเนื่องจากข้อกล่าวหาเรื่องการ ‘ฮั้ว’ หรือสมยอมในการลงคะแนน ล่าสุด ทางสำนักงานผู้ตรวจการแผ่นดิน ได้ชี้แจงถึงผลการพิจารณาในประเด็นนี้แล้ว

พ.ต.ท.กีรป กฤตธีรานนท์ เลขาธิการสำนักงานผู้ตรวจการแผ่นดิน เปิดเผยถึงการพิจารณาเรื่องร้องเรียนดังกล่าว โดยระบุว่า ส่วนใหญ่ผู้ร้องเรียนคือกลุ่มผู้สมัคร สว. ที่ไม่ได้รับการเลือก และมองว่าตนเองถูกละเมิดสิทธิเสรีภาพ จึงได้ยื่นเรื่องผ่านผู้ตรวจการแผ่นดิน โดยหวังให้ผู้ตรวจการฯ พิจารณาส่งเรื่องต่อไปยังศาลรัฐธรรมนูญ ตามมาตรา 213 ของรัฐธรรมนูญ

อย่างไรก็ตาม หลังจากการพิจารณาอย่างละเอียด สำนักงานผู้ตรวจการแผ่นดินเห็นว่า คำร้องเรียนเหล่านี้ไม่เข้าเงื่อนไขตามที่มาตรา 213 กำหนดไว้ เนื่องจากกรณีที่ผู้ร้องเรียนนำเสนอมานั้น เป็นกรณีที่มีกฎหมายเฉพาะอื่นได้ระบุเงื่อนไข ช่องทาง รวมถึงวิธีการร้องทุกข์และวิธีการฟ้องร้องไว้เป็นการเฉพาะแล้ว ซึ่งช่องทางดังกล่าวไม่ใช่การยื่นเรื่องผ่านผู้ตรวจการแผ่นดิน

ด้วยเหตุผลดังกล่าว สำนักงานผู้ตรวจการแผ่นดินจึงไม่สามารถรับเรื่องและส่งต่อไปยังศาลรัฐธรรมนูญได้ตามที่ผู้ร้องเรียนประสงค์ อย่างไรก็ดี พ.ต.ท.กีรป ย้ำว่า การตัดสินใจนี้ไม่ได้หมายความว่าผู้ร้องเรียนไม่มีช่องทางในการต่อสู้ทางกฎหมาย ผู้ร้องเรียนยังคงสามารถนำเรื่องดังกล่าวไปยื่นฟ้องร้องต่อศาลรัฐธรรมนูญได้โดยตรงด้วยตนเอง ตามช่องทางที่กฎหมายกำหนดไว้

เลขาธิการสำนักงานผู้ตรวจการแผ่นดินยังกล่าวเสริมว่า ในอดีตเคยมีกรณีที่ผู้ร้องเรียนได้ยื่นเรื่องต่อผู้ตรวจการแผ่นดิน แต่ผู้ตรวจการฯ ไม่ได้ส่งเรื่องไปยังศาลรัฐธรรมนูญ และผู้ร้องเรียนได้เลือกที่จะไปยื่นเรื่องโดยตรงต่อศาลรัฐธรรมนูญ ซึ่งในบางคดี ศาลรัฐธรรมนูญก็ได้มีการพิจารณาและมีคำวินิจฉัยออกมา แม้ว่าในบางกรณีคำวินิจฉัยจะชี้ว่าเรื่องดังกล่าวไม่เข้าเงื่อนไขการร้องก็ตาม

ด้าน นายสมศักดิ์ สุวรรณสุจริต ประธานผู้ตรวจการแผ่นดิน ได้กล่าวเสริมในประเด็นเดียวกัน โดยเน้นย้ำว่า กรณีที่มีผู้มายื่นร้องต่อผู้ตรวจการแผ่นดินนี้ เป็นกรณีที่กฎหมายได้กำหนดขั้นตอน เงื่อนไข และช่องทางการฟ้องร้องไว้แล้วเป็นการเฉพาะ ซึ่งไม่ใช่บทบาทหรือช่องทางที่ให้มายื่นร้องต่อผู้ตรวจการแผ่นดิน ดังนั้น เมื่อเรื่องที่ยื่นมาไม่เข้าข่ายอำนาจหรือช่องทางตามกฎหมายที่ผู้ตรวจการฯ จะดำเนินการได้ จึงไม่สามารถรับไว้พิจารณาได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผู้ร้องไม่มีสิทธิหรือไม่มีช่องทางในการดำเนินการตามกฎหมายอื่นต่อไป.