ชุมพร – วันศุกร์ที่ 25 เมษายน 2568 นี้ เป็นวาระครบรอบ 14 ปี แห่งการจากไปของ พ่อท่านเลิบ ฐิตสัทโท อดีตพระเกจิอาจารย์อาวุโสแห่งวัดทองตุ่มน้อย ตำบลปากตะโก อำเภอทุ่งตะโก จังหวัดชุมพร

พ่อท่านเลิบ ถือเป็นพระเกจิอาจารย์ระดับแนวหน้าของภาคใต้ ที่สาธุชนให้ความเคารพศรัทธาอย่างกว้างขวาง ตลอดชีวิตของท่านได้บำเพ็ญเพียรในสมณธรรมอย่างเคร่งครัด มีวัตรปฏิบัติที่เรียบง่าย ปฏิปทางดงาม เป็นที่เลื่อมใสแก่ผู้พบเห็น และยังได้สร้างสรรค์เครื่องรางวัตถุมงคลที่มีพุทธคุณสูง มอบเป็นที่ระลึกแก่ศิษยานุศิษย์และผู้เลื่อมใสหลายต่อหลายรุ่น โดยเฉพาะ “ตะกรุด” ซึ่งเป็นที่เลื่องลือถึงความขลัง

พ่อท่านเลิบ มีนามเดิมว่า เลิบ พรหมสวัสดิ์ เกิดเมื่อวันพุธที่ 11 ตุลาคม พ.ศ.2455 ที่บ้านท่ากระดาน อำเภอสวี จังหวัดชุมพร ในครอบครัวชาวนาที่มีฐานะดีและมีความผูกพันกับพระพุทธศาสนาอย่างลึกซึ้ง ทั้งปู่และบิดาของท่านต่างก็เคยครองผ้ากาสาวพัสตร์จนถึงวาระสุดท้าย ทำให้ท่านได้รับการปลูกฝังคุณธรรมและหลักธรรมคำสอนมาตั้งแต่เยาว์วัย

ด้วยความใกล้ชิดวัดวาอาราม ทำให้ท่านมีโอกาสฟังธรรมและศึกษาเล่าเรียนวิชาต่างๆ จากครูบาอาจารย์ตั้งแต่เด็ก จนอายุ 17 ปี ได้บรรพชาเป็นสามเณร ณ วัดท่ากระดาน โดยมีท่านเจ้าคุณเฒ่า วัดโตนด จังหวัดหลังสวน (ปัจจุบันอำเภอหลังสวน) เป็นพระอุปัชฌาย์ ระหว่างนี้ ท่านได้พบกับพระอาจารย์ตาบ ซึ่งธุดงค์มาจากจังหวัดกาญจนบุรี เกิดความศรัทธา จึงได้ติดตามไปศึกษาวิปัสสนาธุระ ณ จังหวัดกาญจนบุรีเป็นเวลา 2 ปี

ครั้นปี พ.ศ.2477 ขณะอายุ 21 ปี ท่านได้เข้าพิธีอุปสมบทเป็นพระภิกษุตามประเพณี ณ พัทธสีมาวัดโพธิ์เกษตร อำเภอสวี จังหวัดชุมพร มีเจ้าคุณพัด วัดสามแก้ว เป็นพระอุปัชฌาย์

หลังอุปสมบทอยู่ได้ 2 พรรษา ท่านได้ลาสิกขาออกไปมีครอบครัว มีบุตรธิดา 2 คน แต่ด้วยความที่ท่านมีจิตฝักใฝ่ในพระธรรม และเมื่อเห็นว่าครอบครัวมีความพร้อมเพรียง ไม่มีภาระต้องเป็นห่วงแล้ว ในปี พ.ศ.2506 ขณะอายุได้ 50 ปี ท่านจึงตัดสินใจเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์อีกครั้ง โดยคราวนี้ได้อุปสมบทในคณะธรรมยุต ณ พัทธสีมาวัดโพธิ์เกษตร มีพระราชธรรมเมธี (เจ้าคุณเปียก) วัดโตนด เป็นพระอุปัชฌาย์ และพระอาจารย์หีต โกสโล เป็นพระกรรมวาจาจารย์

ในเพศบรรพชิตครั้งหลังนี้ พ่อท่านเลิบได้เพียรปฏิบัติสมณกิจอย่างไม่เคยขาด ท่านยึดมั่นในวัตรปฏิบัติของพระป่าคณะธรรมยุต โดยเฉพาะการออกธุดงค์เพื่อแสวงหาความสงบเงียบในสถานที่ต่างๆ อย่างไรก็ตาม หากท่านพบวัดหรือสำนักสงฆ์ที่ชำรุดทรุดโทรมหรือต้องการความช่วยเหลือ ท่านก็จะหยุดพำนักเพื่อช่วยเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการก่อสร้างบูรณะจนสำเร็จ

กิตติศัพท์ความขลังของพ่อท่านเลิบเป็นที่กล่าวขานอย่างกว้างขวาง โดยเฉพาะเรื่องการปลุกเสก “ตะกรุด” ที่ร่ำลือกันในหมู่ศิษย์ว่า ขณะที่ท่านนั่งปลุกเสก มีบางช่วงที่ท่านมีสภาพคล้ายจะลอยได้ นอกจากนี้ ท่านยังได้รับความเมตตาจากหลวงพ่อทอง วัดดอนสะท้อน ซึ่งเป็นพระเกจิชื่อดังแห่งภาคใต้ในยุคเดียวกัน ได้มอบตะกรุดและสอนวิธีการจารตะกรุด พร้อมทั้งคาถากำกับให้ท่านอย่างละเอียดในปี พ.ศ.2512

นอกเหนือจากความสามารถในการสร้างวัตถุมงคล พ่อท่านเลิบยังมีชื่อเสียงจากลักษณะพิเศษที่ชาวบ้านให้ความเคารพคือ “ฝ่าเท้าดอกจัน” ซึ่งเชื่อกันว่าใต้ฝ่าเท้าของท่านมีเส้นลายเท้าเป็นรูปดอกจัน และมีความเชื่อว่า หากให้ท่านเหยียบที่ศีรษะ จะช่วยบรรเทาอาการเจ็บป่วยต่างๆ ให้หายไปได้

พ่อท่านเลิบ ฐิตสัทโท ได้ละสังขารลงอย่างสงบด้วยโรคชรา เมื่อวันที่ 25 เมษายน พ.ศ.2554 เวลา 04.39 น. สิริอายุได้ 99 ปี 48 พรรษา การจากไปของท่านยังความอาลัยแก่ศิษยานุศิษย์และพุทธศาสนิกชนเป็นอย่างยิ่ง แต่คุณงามความดี วัตรปฏิบัติอันงดงาม และวัตถุมงคลที่ท่านสร้างไว้ ยังคงเป็นที่รำลึกและเคารพศรัทธามาจนถึงปัจจุบัน